Time Personer

Chapter 1: പറക്കുന്ന ബോർഡ് (The Floating Signboard)

ചേട്ടാ, കഥ തുടങ്ങുന്നത് നമ്മുടെ രണ്ട് കൂട്ടുകാർ, രോഹിത്തും അമലും, ഒരു സെമിനാർ ഹാളിൽ നിന്ന് ടെൻഷനടിച്ച് നിൽക്കുന്നിടത്താണ്.

നമ്മുടെ രോഹിത്തിന്റെ ടൈ ആണെങ്കിൽ ഒരു സൈഡിലേക്ക് ചരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, അമലിന്റെ നോട്ട്ബുക്ക് തലതിരിഞ്ഞാണ് പിടിച്ച് നിൽക്കുന്നത്. ആകെ മൊത്തം ഒരു 'അയ്യോ ഞാൻ പെട്ടു' അവസ്ഥ! രണ്ടാളും മരുഭൂമിയിൽ മല കയറിയ പോലെ വിയർക്കുന്നുണ്ട്.

അവരുടെ പ്രൊപ്പോസൽ: രോഹിത്ത് പതുക്കെ തുടങ്ങി: "സർ… ഞങ്ങളുടെ പ്രൊജക്റ്റ് ആന്റി-ഗ്രാവിറ്റി വാഹനങ്ങൾ ആണ്."

അമൽ പെട്ടെന്ന് രോഹിത്തിനെ ഓവർടേക്ക് ചെയ്ത് സംസാരിച്ചു. അവൻ്റെ ഐഡിയ ഇതാണ്: "വണ്ടി ഓടുമ്പോൾ ഒരുപാട് എനർജി നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ഘർഷണം (friction) കൊണ്ടാണ്. ഭൂമിയുടെ ഗുരുത്വാകർഷണത്തെ (gravity) കാൻസൽ ചെയ്യാൻ ഒരു ഓപ്പോസിറ്റ് എനർജി ഉണ്ടാക്കിയാൽ, ഒരു തള്ള് കൊടുത്താൽ മതി വണ്ടി പറന്നുപോകും! അതാണ് സർ ഞങ്ങളുടെ ഫ്ലയിങ് കാർ!"

അമൽ ഒരു ചിരി പാസ്സാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, പക്ഷേ അതൊരു ഭീകര ഭാവമായിട്ടാണ് പ്രൊഫസർക്ക് തോന്നിയത്.

പ്രൊഫസർ കൈ കെട്ടി ഇരുന്നു, കണ്ണുകൾ ചെറുതാക്കി അവരെ നോക്കി. "ഇതൊരു ഫാന്റസിയാണോ അതോ പ്രാക്ടിക്കലാണോ?"

രോഹിത്തിന് പെട്ടെന്ന് ഒരു എനർജി വന്നു! "സർ, ഇത് വർക്ക് ചെയ്താൽ ലോകം മൊത്തം മാറും!"

പ്രൊഫസർ തലയാട്ടി. "പ്രായോഗികമല്ല. സാധ്യമായത് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യൂ. സബ്ജക്റ്റ് മാറ്റിക്കോളൂ."

അമലും രോഹിത്തും പരസ്പരം നോക്കി. കിളി പോയ അവസ്ഥ!

പുറത്ത്, അവരുടെ ട്യൂട്ടർ മിസ്സ്‌ പ്രീതി കാലും തട്ടി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ജഡ്ജ്മെന്റ് ക്ലോക്ക് പോലെ!

"ഇപ്പോഴും സ്വപ്നം കാണുകയാണോ?" അവർ ചോദിച്ചു. "ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ പറ. എത്ര പേപ്പറുകൾ ബാക്കിയുണ്ട്?" രോഹിത്ത്: "പതിനാറ്." അമൽ: "ഇരുപത്തിയൊന്ന്." മിസ്സ്‌ പ്രീതി: "കറക്റ്റ്. ആദ്യം പരീക്ഷ പാസ്സാകൂ. എന്നിട്ട് പറക്കുന്ന കാറിനെക്കുറിച്ച് സ്വപ്നം കണ്ടാൽ മതി."

അതായിരുന്നു ഏറ്റവും വലിയ അടി, കാരണം അത് സത്യമായിരുന്നു!

അത്ഭുത ബോർഡ്: അങ്ങനെ ആകെ മൊത്തം വിഷമിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ, അവർ ഡിപ്രഷൻ മാറ്റാനായി ഒരു സിനിമയ്ക്ക് പോയി—കല്യാണി പ്രിയദർശന്റെ ലോക എന്ന പടം. സിനിമ കണ്ടിറങ്ങി, അതിലെ നായിക എങ്ങനെയാണ് വില്ലനെ കളിപ്പിച്ചതെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് അവർ തർക്കിക്കുകയായിരുന്നു.

പെട്ടെന്ന് രോഹിത്ത് നിന്നു. "അതാരാണ്... എന്താണത്?"

മുന്നിൽ, ഒരു മരപ്പലക, അതായത് ഒരു കടയുടെ ബോർഡ്, വായുവിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നു! നൂലില്ല, വയറില്ല, ഒരു മാജിക്കും ഇല്ല. ജസ്റ്റ് ഫ്ലോട്ടിങ്!

അമൽ പതുക്കെ കൈ നീട്ടി. "ഇത്... ഇത് നമ്മുടെ പ്രൊജക്റ്റിലെ സാധനമാണ്," അവൻ ഞെട്ടലോടെ പറഞ്ഞു.

അപ്പോൾ, നിഴലിൽ നിന്ന് ഒരാൾ ഇറങ്ങി വന്നു. അയാൾ പഴയ ഫാഷനിലുള്ള ഡ്രസ്സ് ആണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നത്. അയാൾ ചിരിച്ചു.

"ഗുഡ് ഈവനിംഗ്, രോഹിത്. ഗുഡ് ഈവനിംഗ്, അമൽ. സിനിമ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു? ലോക... നിങ്ങൾ ആസ്വദിച്ചോ?"

രണ്ടാളും ഫ്രീസായിപ്പോയി. രോഹിത്ത് വിക്കിപ്പോയി: "ഇത്... നിങ്ങൾക്കെങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങളുടെ പേര് അറിയുന്നത്?" അയാൾ ഒന്ന് കൂടി ചിരിച്ചതേ ഉള്ളൂ.

Read Full Novel.